- Nya - Mówiąc to kiwnęłam głową na potwierdzenie słów Kyoryoku. - Dołączyłam do szkoły 3 dni temu i należę do klubu informatorów. - Rzekła siedząc na ziemi. Nie zareagowała na wystawioną rękę chłopaka, gdyż nie wiedziała zbytnio jak. Przyjrzała się uczniowi jakby chciała dostrzec w nim coś ciekawego, prychnęła z niezbyt zadowoloną miną nie widząc nic niesamowitego.

Kim ona jest i co tu robi? Gdzie są koty ninja? Czemu nie uchroniły jej przed znalezieniem się w tym zwykłym miejscu pełnym psich szpiegów?! Czym mogła się narazić, by aż tak ją ukarały? Rozejrzała się dookoła, nie bardzo pamiętając, o czym myślała przed chwilą. Teraz najważniejszym celem było odnalezienie braci, którzy, jak ona, wyznają kult kotów ninja! I w tym momencie ujrzała dziewoję o długich włosach, których szkarłat był czymś, co najbardziej rzucało się w oczy. W dodatku panna ta posiadała niezwykłą moc, dzięki której była w stanie podnieść jakiegoś, zapewne przeszkadzającego jej, niegodziwca! Oczy Reiko aż zabłyszczały na widok dziewczyny. W końcu ktoś, kto, być może, zaufa kotom ninja! A może...
- Powiedz, proszę, że jesteś Kocim Prorokiem! - zawołała, w mgnieniu oka znajdując się przy niczego nieświadomej dziewczynie. Reiko patrzyła teraz na nią wzrokiem pełnym nadziei i oczekiwania. Jeśli tylko znajdzie współbratymca do wyznawania kultu Kotów Ninja... Wtedy religia ta zawładnie całym światem!

- W końcu jeden porządny. Dziękuję ci ... chociaż to ja zacząłem tylko ja się pytam ... co ja zrobiłem? bo do tej pory nie rozumiem. Chciałem sprawdzić czujność komitetu ale nie utworzyłem doskonałej iluzji.
Chłopak popatrzył na członków Komitetu i czekał na werdykt odnośnie kary.

Neko nadal siedziała na podłodze, wolała to od fotela. - Nya, nie zamieniam się tylko w kota, mogę zamieniać się w każde zwierzę... - Przybrała tym razem postać samego chłopaka, wyglądało tak jak on. - Oraz w każdego człowieka - Dokończyła, po czym zmieniła się w siebie. Zauważając scene odbywającą się w innej części korytarza zaciekawiona wstała i błyskawicznie pojawiła się obok Scarlet. - Nyaaa! - Warknęła na chłopaka  o mocy tworzenia iluzji. - Nie rób kłótni, nya! - Była nabuzowana, nienawidziła bójek, a ta sytuacja sprowadzała się do jednego. Włosy zjeżyły jej się na całym ciele wliczając w to różową czupryne. Dzwoneczek zaczepiony na uchu Risy zadźwięczał kilka razy.

Słysząc pytanie dziewczyny, Reiko zachłysnęła się powietrzem. Kota... Skrzywdzić... Niewybaczalne! Skrzywdzenie boga to przestępstwo godne kary śmierci! A co, jeśli ta panienka właśnie dała jej znać o tym, że coś się dzieje jednemu z Kotów Ninja? I to coś, czego Najwyższy nie zauważył?!
- Gdzie? - spytała, patrząc na dziewczynę omdlałym wzrokiem.
Chociaż, z drugiej strony... Przecież Koty Ninja nie są czymś, co tak łatwo zniszczyć! To musiałby być psi zabójca, albo coś jeszcze gorszego! O ile istnieje coś bardziej złego, niż cholerne, zapchlone kundle! Małe skurwiele panoszące się na prawo i lewo, zarażające ludzi syndromem P.C.H.E.L.K.A. Do tej pory Reiko nie wiedziała, jak takie fatalne istoty mogły powstać. Znęcają się nad niewinnymi Kociętami! Dlatego one powstały, by się zemścić i odebrać, co do nich należy! Oj, już Reiko nie pozwoli na to, by którekolwiek psisko tknęło Kota Ninję!

Jellal przed udaniem się na zachodnie skrzydło usłyszał słowa, które nie powinny paść z ust ucznia. Stanął za wygadaną i wulgarną dziewczyną łapiąc ją za kołnierz i podnosząc do góry, tak że Reiko zawisła nad ziemią.
- Komitet Dyscyplinarny nie będzie tolerował gry słownej takiego rodzaju, zostajesz zatrzymana, za naruszenie podpunktu mówiącego o kulturze i odnoszeniu się wulgarnie w stosunku do innych osób. Masz coś na swoje usprawiedliwienie?, zapytał patrząc na nią stanowczo i bez emocji.

Nie zdążyła skończyć zamartwiać się o biednego, kociego ninję, gdy ktoś bez zapowiedzi złapał ją za kołnierz, by po chwili podnieść. Zawisła nad ziemią jak jakieś ubranie na wieszaku, po chwili przekręcając się w stronę sprawcy tego czynu. Od razu skojarzyło jej się to z karuzelą. Niewiele myśląc, zamachnęła się raz jeszcze, by ponownie wykonać obrót. Uśmiechała się przy tym beztrosko, całkiem ignorując słowa chłopaka. Ale chwila! Moment! Second! Prāmukhyata! Stund! Stand! Stać! Kaszanka! Kaszalot! Kaszt! Kat! Kot! Kot w niebezpieczeństwie! Zamachała gwałtownie główką, po czym spojrzała na członka karnetu z zaaferowaną miną.
- Kot! Pomoc! Teraz! - wykrzyknęła, a ze skóry na jej nadgarstku wysunęła się katana, zamachnęła się nią do góry, by zranić pana ważnego w dłoń. Oczywiście, tylko powierzchownie, by ją puścił. Gdy już tak się stanie, Reiko rozgląda się nerwowo w poszukiwaniu czegokolwiek. Chyba.
- GDZIE TE CHOLERNE KUNDLE?! - ryknęła, patrząc bezwiednie na widok za szybą okna.

Tego już było za wiele, nie czekając zbytnio na atak różowo-włosej, a raczej różowej pantery, szybko skierował Reiko w jej stronę aby się zderzyły. Następnie palnął obie dziewczyny w głowę i pstryknął palcem w czoło Risy.
- Rany, same kłopoty, atak na członka komitetu to nie najlepszy pomysł, skwitował krótko i rzeczowo w stronę licealistek. Na pytanie Alonse chłopaka przeszły dreszcze, przecież sernik to sernik, a koty to co innego.
Po zadaniu odpowiedniej kary postanowił puścić obie panny, już drugi raz z rzędu bez konsekwencji.