Zwiedzając okolicę zawędrowała tutaj, ale już jej się nie podobało. Dużo dymu i hałasu, jak oni mogli tu żyć.
-Ludzie sa okropni.
Powiedział do siebie, idąc dalej, choć zupełnie nie wiedziała gdzie się znajduje.
-Gdyby były tu jakieś rośliny było by czystsze powietrze.

Zakaszlała, takie powietrze jej nie służyło była przyzwyczajona do Świerzego. Szla dalej, patrząc na sklepy, i na ludzi każdy inny. Jednak i tak by ich nie polubiła, jednak patrząc na jedno z okien zobaczyła roślinę. Była już prawie zwiędła, a dziewczyna uśmiechnęła się i roślinka jakby ożyła. Była jak nowa, w tym szarym  świecie dymu i zanieczyszczeń.

Przestraszyła się słysząc głos za sobą.
-Wiesz nie straszy się ludzi.
Mruknęła tylko.

-No wiesz,  jak ktoś od tyłu cie straszy to jest straszne co nie.
Powiedział patrząc tylko na niego, lecz po chwili na kwiat.

-To ze pomimo tego toksycznego śtrodowiska, dumnie rośnie i pokazuje ze jednak się nie poddaje.
Powiedział z uśmeichem.

-Hmm ale ja nie majstruje nic, przecież nie sięgnę.
powiedział tylko patrzac na niego.

-A ty tworzysz meble na zwołanie tak?
Powiedziała i krzesła obrosły kwiatami.