Nie miała specjalnego celu by tu przyjść. Można by przepuszczać że by to zwykły patrol mający na celu sprawdzenie czy nikt nie używa mocy poza terenem szkoły. Jednak był ku temu zupełnie inny powód jej wyczulone psychiczne zmysły podpowiadały jej że coś się święci i nie trzeba być geniuszem by próbować powiązać to przeczucie z organizacją Anti-Skill. Teraz szła uliczką niespecjalnie przejmując się mijanymi  ludźmi, cóż gdyby działo się tu coś podejrzanego na pewno przykuło by to jej uwagę.

Była już mniej więcej w połowie uliczki, kiedy odwróciła się i oparła o boczną ścianę uważnie obserwując przechodzących ludzi ale puki co nikt nie przykuł szczegulnie jej uwagi. Niedługo potem jej wzrok padł na Gintoki drugorocznego ucznia ich niecodziennej placówki. Nie miała o nim szczególnego zdania gdyż puki co nie miała okazji porozmawiać z nim dłuższą chwilę. Nie czując wyraźnego powodu na razie się nie odzywała.

Ona też miała przy sobie swoją katanę z którą nigdy się nie rozstawała wychodząc w teren. Było to prawdziwe ostrze bynajmniej nie służące do zabawy. Cóż ostatnio zupełnie nie wiadomo na kogo się gdzie i kiedy trafi. Jednak zachowanie chłopaka który bynajmniej nie przejmował się tym że ktoś zobaczy jego broń nie było zbyt logiczne. Nawet drewniany miecz może niepotrzebnie zwrócić uwagę osób trzecich.
- Alonse - powiedziała dość chłodnym tonem piorunując go spojrzeniem. Nie musiał się jej przedstawiać gdyż od dawna znała jego imię, podobnie jak każdego innego ucznia w akademii. On też powinien już co nieco o innych wiedzieć ale widocznie nieco odchodził od reguły lub puki co nie stwarzał szczególnych kłopotów dla komitetu co by mogło tłumaczyć jego zachowanie.

No świetnie. Najpierw opuszczona stacja, teraz to... Ona chyba naprawdę działa wyśmienicie jako magnes na wszelkie oddalone od centrum miejsca. Niezdarnie poczochrała swoje włosy.
- A gdzie ja w ogóle jestem? - mruknęła, rozglądając się tępawo.
Po ujrzeniu dwójki osób stojących całkiem niedaleko, od razu ruszyła w ich stronę. Nieco zdziwiła ją pozycja, w której znajdowało się jedno z nich. Jakiś srebrnowłosy chłopak bowiem... Modlił się do, najpewniej, swej wybranki o pięknych, szkarłatnych lokach. Westchnęła cicho, gdy parę kroków dalej rozpoznała te postacie. Chłopak z jej klubu, Gintoki oraz członkini komitetu, Alonse Kuragari. Jejku, jejku. Znowu ktoś z "donosicieli". Ostatnio spotykała ich praktycznie wszędzie.
- Wybaczcie, że przerwę tę piękną scenę, jednak chciałabym dowiedzieć się, co to za miejsce. - zaczęła, przejeżdżając wzorkiem od jednego do drugiego.

Spojrzalem sie na twarz juz znajomej bardziej soby a byla ona liderem naszego klubiku dla tych co lubia spalowac od czasu do czasu ludzi. xD Spojrzalem na Hanako, i cichym glosem powiedzialem. - Ona chyba nie nalezy do tych najbardziej rozmownych. I nie, nie oswiadczalem sie.
Po czym polozylem reke na tyle glowy usmiechajac sie.

Widocznie sytuacja się już wyjaśniła. Było jej to nawet na rękę. Skoro Hanako miała widocznie dziwne przeczucia widząc tę sytuację to co dopiero mogli by pomyśleć inni. Na szczęście o tej porze na ulicy nie było zbyt dużo ludzi i nikt nie zwracał na nich uwagi.
- Dwa i pół kilometra na wschód od akademika - wyjaśniła takim samym, chłodnym tonem. Jednak nie był wcale zła. Hanako należała do nielicznych na uczelni których darzyła jako takim szacunkiem. Jeśli chodzi o wygląd wcale nie uważała się za lepszą od Miyashi, może dziewczyna tego nie wiedziała ale na pewno podobała się wielu chłopakom. Jednak puki to ona patroluje korytarze akademii publiczne okazywanie sobie uczuć jest absolutnie zakazane gdyż koliduje z szkolnym regulaminem odnośnie zachowanie estetyki w zachowaniu publicznym.

2 i pół kilometra... No fajnie, a nawet bardzo. Nie sądziła, że zapuściła się tak spory kawałek. Zamrugała parokrotnie oczyma, by po chwili westchnąć głęboko.
- Zajebiście. - mruknęła, całkiem zapominając o jakichkolwiek manierach. - Nie widzę nic przeciwko, ale na pewno każde z was ma chęć i czas? - dodała, słysząc propozycję chłopaka.
Tak, mówiąc to, miała na myśli głównie Alonse, która zapewne miała i tak całe mnóstwo obowiązków, a on chciał ją jeszcze targać po mieście. Sama Hanako nie miała nic przeciwko poznania tej dziewczyny, gdyż, bądź co bądź, w szkole przeważali raczej faceci. Natomiast Gintokiego znała już wcześniej, więc w sumie to byłaby zwykła, koleżeńska rozmowa.
W oczekiwaniu na odpowiedź tej dwójki, dziewczyna przeciągnęła się, ostatecznie splatając dłonie za głową. Było już ciemno, więc może i rzeczywiście przyda jej się ktoś jeszcze przy powrocie do domu?... Powoli przyzwyczajała się do tej myśli, stwierdzając, że to niezły pomysł.