No tak, szybko ją sprostował. Zacisnęła wolną dłoń na poduszce. Niby oglądała się za siebie, ale i tak kątem oka zerkała na Shadowa. Kiedy tak wpatrywała się w twarz bruneta, oprócz hipnotyzujących tęczówek, zauważyła coś co bardziej ją zafascynowało. To nic nie znajdowało się na jego twarzy.. On raczej tym emanował , to  jest w nim i dookoła niego. Była to dumna, niezwyciężona aura, która wzbudzała respekt. To "coś" było czuć w każdym jego geście, ruchu, minie. Absolutnie we wszystkim. To chyba było jasne, że musiał być liderem. Pasował na niego jak nikt inny.
W którymś momencie złapała się na tym, że bezsensownie lustruje go w tym samym miejscu.
- Imponujące. - uśmiechnęła się, a w jej wykonaniu wyglądało to delikatnie, tak, że powstawał drobny dołeczek w jej policzku.
- Trudno o takich jak ty. - rzuciła momentalnie. Nie chciała tłumaczyć mu o co dokładnie jej chodziło. Niech i nawet uzna, że mówiła do wolnej przestrzeni. Po chwili ciszy ogarnęła się z tych zamyśleń.
- Wiem, że zawsze powinna pozostawać jakaś odmienność, ale.. - urwała. Już nigdy nie dokończyła tej myśli.
- Hej, jeszcze nic nie powiedziałam o rezygnacji...! - rzuciła do chłopaka, podnosząc przy końcówce zdania głos. Jej oczy zabłyszczały z lekką przebiegłością. Może i nie powiedziała, ale na pewno o tym pomyślała. Nie chciała na razie o niczym go informować, dopóki nie podejmie ostatecznej decyzji.
- Jak na razie zostaje po staremu. Dzięki. - pochyliła się ku jego potylicy, jakby chciała mu coś w wielkiej konspiracji wyszeptać, ale ostatecznie tylko otarła się policzkiem o jego włosy. Jego zapach był już znajomy, ale ciągle jeszcze świeży.
Ich spokój przerwał głośny warkot silnika zza zasłonięte okna. Nim mogli się zorientować, co się właśnie wydarzyło, po śledzącym ich samochodzie nie było śladu. Za to ktoś nachalnie walił w drzwi wejściowe, omalże ich przy tym nie wyważając.

- To ja chyba podziękuję za tą zmianę klubu - parsknęła, nie bardzo ufając tym jego podstępnym planom.  Chciał odwlekać ją na siłę od zmiany? Na skakanie z radości z tego powodu jakoś jej się nie zbierało, widać, nie doceniała bezmiaru jego "dobroci". Uniosła wzrok, wodząc za nim jakby nieprzytomnym spojrzeniem.
Jej bladą twarz wykrzywił dziwny uśmieszek, gdy usłyszała podejrzliwe pukanie do drzwi.  Wkładała wszelkie siły w próby odłączenia się ze światem zewnętrznym, niestety, to nie chciało pójść po jej myśli. Podirytowała się tym trochę.
Dlaczego akurat w tej chwili?, pomyślała. Morderczym spojrzeniem chciała zasztyletować gościa pod drzwiami. Założyła na siebie tylko to, co miała pod ręką, lub leżało lekko wsunięte pod łóżko, gdyż teraz każdy krok sprawiał jej ból. Top i szorty jak na razie jej wystarczały. Potem poszuka bielizny.
A na korytarzu przed drzwiami...no właśnie właśnie. Nie zapominajmy o najważniejszym. Sześciu napakowanych facetów, którym drgały aż powieki pod wpływem adrenaliny. Wszyscy ubrani prawie jednakowo, w podarte jeansy i luźne bluzy, uzbrojeni w kastety. Dwóch z nich miało broń, na razie schowaną. Na razie.
Stukanie nasilało się. A był to dopiero początek. Ktoś był na tyle silny, by zrobić dziurę w drzwiach ręką.
Chika osłupiała. Chcąc szybko poderwać się z łóżka, narobiła jeszcze większego bałaganu, ponieważ zrobiła to tak nieudolnie, że od razu wylądowała na podłodze.
Lekko omroczona dziewczyna przestała rejestrować to piekło, które rozpętało się w jej pokoju. Całą paczką wpakowali się do środka, gdy tylko jeden z nich rozwalił drzwi mocnym kopnięciem. Było to i tak kwestią czasu, z którą musieli się liczyć.
Czterech na chłopaka, dwóch na dziewczynę. Po drodze łapskami niszczyli wszystko co się dało, wywracali również meble. Tak właściwie, to oni tylko uderzyli ją kastetem w skroń, by pozbawić Chikę przytomności. Teraz wszyscy mogli obtoczyć bruneta. Jeden wyjął broń i przystawił mu ją do głowy.
- Szef kazał nam przyprowadzić was żywych. Jaka szkoda, że nie czeka was krótka i bezbolesna śmierć. - zaśmiał się cynicznie ochrypłym głosem jeden z szujki.

Niestety, nie ocknęła się tak szybko, jak chciał tego Shadow. Poniekąd czuła czyjeś ciepło na swojej zimnej dłoni. Czuła kogoś dotyk, na zdrętwiałych nieco palcach. Czuła tępe odrętwienie swego ciała. Uchyliła powoli swoją powiekę, aby spojrzeć otępiałym wzrokiem na sufit, który się naprzeciwko niej rozpościerał. Raził ją w jej oczy. Ból uderzał jej do głowy, jakby była właśnie na kacu. Przymknęła je na powrót i niemrawo wykrzywiła swoje usta.
Piekły ją oczy. Nieprzyjemnie, jakby były wyschnięte. Ile spała? Może godzinę, a może dwie. Albo coś pomiędzy. Nie wiedziała dokładnie. Jednak gdy uchyliła na powrót swoje powieki, coś wydawało jej się nie tak.
Uniosła się powoli i ostrożnie do siadu. Spoglądała na niego, to na pokój. Poczuła niesamowite ukłucie w swoim sercu.
- Ty to zrobiłeś? - zaszeptała chłopakowi ciepłym powietrzem prosto, do jego ucha. Na ironię losu jej głos był ciepły i miły. Jednak gdzieś tam w środku buzowało. Buzowało tak bardzo, że gdyby się wylało, sparzyłoby większość ludu tej budy. Nie licząc oczywiście Shadowa. Delikatnie poruszyła palcami u dłoni, aby ścisnąć swoje palce na jego dłoni.
Nie mogła się jeszcze uśmiechać. Nie dawała rady.

Odwróciła na powrót głowę i spojrzała tępo na sufit. Nie potrafiła racjonalnie myśleć. Miała kompletną pustkę w głowie. Bolało ją to, że Shadow musiał teraz dźwigać taki ciężar na sumieniu. Że cierpiał z tego powodu, że się martwił. Zerkała w te jego oczy kompletnie przerażona. Przymknęła na moment oczy i wsłuchując się w jego słowa, przyciągnęła jego głowę ku swojej i zetknęła ich czoła wspólnie, uśmiechając się pod nosem szeroko. Była tak dziecinnie szczęśliwa. Że jej nie zostawił, że walczył za nią. Trwała tak przez moment w takiej pozycji z brunetem i nic, a nic nie odzywała się. Nie ruszała. Po prostu tkwiła tak bez przerwy. Bez chwili przerwy.
- Trzeba będzie tutaj posprzątać. Zapomnieć. - szepnęła cicho pod nosem.

Zawahała się przez chwilę, po czym sama złożyła na ustach chłopaka pocałunek. Tyle rzeczy chciała zrobić, tak bardzo nie wiedziała na co się zdecydować...
Dopiero po buziaku złożonym na ustach bruneta, mogła przystąpić do działania. W sposób pokraczny podniosła się o własnych siłach. Szkarłat pokoju oświetliło słońce. Nastał ranek. Pokój naprawdę wyglądał koszmarnie.
- Nie nie nie. Zostaw to już mnie. Naprawdę.. - była poniekąd zmęczona tą sytuacją i nie chciała już nadwyrężać Shadowa. Wyglądał na osłabionego.
- Pójdź lepiej do domu się przespać. Poradzę sobie. - nie za bardzo nadawała się w obecnym stanie na robienie porządków, ale uważała to za swój pieprzony obowiązek, który powinna spełnić nim ktoś niepostrzeżenie wtargnie do jej pokoju. Spięła włosy w kok, po czym założyła na ręce gumowe rękawiczki. Podskakując na jednej nodze zaczęła zbierać rzeczy, które będą jej potrzebne do ogarnięcia tego bałaganu. Połamane w drobny mak meble pewnie zbierze do foliowych worków i po kolei zacznie je wyrzucać.

Jakiś czas później...

Pokoju nie dało doprowadzić się od tak do stanu poprzedniego. Zacznijmy od jasnych ścian, z których nie schodziła krew. Druga sprawa, to brak jakiegokolwiek umeblowania oraz zepsute na wpół drzwi, których nie było rady domknąć. Przez okno wylatywały jeszcze strzępki kartek z brudnopisów, czy też piór z porozrywanych poduszek. Wszystko to, do czego Chika miała prawo się przyzwyczaić tak nagle zniknęło.
Postanowiła zamknąć okno, nie zostawiając przeciągu. Musiała pozbyć się tego szkarłatu ze ścian, dlatego zaplanowała kupienie farby. W ogóle nie była zdatna na eskapady, a nawet na te krótsze przechadzki do sklepu. Cóż, mus to mus. Noga boli czy też nie, trzeba iść. Musiała dmuchać na zimne i zapobiec temu, że ktoś z osób trzecich może to zobaczyć.
Przez park będzie najkrócej pomyślała, kuśtykając po schodach w dół.
z/t