Nie mogła z tym czekać. Wchodząc do pokoju samorządu czuła w powietrzu, że coś jest nie tak. Widząc nietęgie miny swoich podopiecznych już wiedziała, że istotnie coś jest na rzeczy. Popierając dłonie na biodrach wypytała ich dokładnie co się stało, kto spieprzył sprawę i kogo powinna ukarać. Jej zdenerwowanie zastąpił szok kiedy dowiedziała się, że po raz pierwszy lider komitetu nie dostarczył swoich papierów na czas do nich. Poprawiając po drodze fryzurę ruszyła więc do pomieszczenia specjalnie przygotowanego dla komitetu z zamiarem opierniczenia go tak za karygodny błąd. Wparowała do środka bez pukania zatrzaskując za sobą drzwi z jak największym rozmachem i nikt nie był w stanie jej powstrzymać.
- Giotto Fernandes, wstawaj! Ile można czekać na cholerne papiery idioto! - nim ktokolwiek zdążyłby ją powstrzymać złapała pierwszy z brzegu plik świstków papieru i zdzieliła go nim w głowę na powitanie. Nie ma to jak miłość między nimi.... tak piękna.

Bezczelny. Po raz kolejny poczuła jak jej policzki pieką paląc się żywym ogniem po kolejnym wyjątkowo trafiającym w jej dumę i pewność siebie komentarzu. Nienawidziła go po każdej takiej odzywce jeszcze bardziej, ale ostatnimi czasy zaczynało się to przeradzać w coś jeszcze gorszego. jej twarz spowiła groza, a spojrzenie stało się lodowate. Nachyliła się w jego kierunku tak by ich oczy się spotkały i lodowatym tonem syknęła.
- Królewiczu żabo pora wstawać. Natychmiast. - jej głos wyraźnie dawał znać iż nie zniesie odmowy, mimo wszystko schyliła się po dokumenty na kilka chwil spuszczając go w oczu i nie chroniąc swoich tyłów, jeśli odważy się na cokolwiek to zapewni sobie bardzo bolesną śmierć.

Ostatnio edytowany przez Silva (2013-01-02 22:48:47)

Oh tak, narratorka wyraźnie zapomniała iż wielkiego pana nic nie rusza. Jej drobny błąd, ale korekty nie będzie bowiem Silva zachowała się zgodnie ze swoją naturą. Denne dyskusje pomiędzy nimi zwykle prowadziły do zażartych wojen chociaż z każdą kolejną traciły one na gwałtowności i częstości, a to niepokoiło dziewczynę o wiele bardziej niż siła uczuć jakie żywiła w jego kierunku. Samych negatywnych rzecz jasna, nie miała bowiem pojęcia iż jest zdolna do takiej pasji w nienawiści.
- Nie, jeszcze zamierzam cię zgwałcić i zabić, a potem oddać ciało twojemu bratu by wiedział na kim ma się zemścić. - Stwierdziła spokojnie jak gdyby nic się nie stało, a potem wstała z klęczek i zwyczajnie ściskając papiery w ramionach spojrzała na niego z tymi iskierkami w oczach jakie zwykle można było dostrzec kiedy miała zamiar zrobić coś niebezpiecznego. Nie minęła dłuższa chwila jak nachyliła się w jego kierunku by cicho syknąć. - Więcej taktu kretynie, zachowywanie się jak ostatni cham nie pomoże ci znaleźć wspólnego języka między nami.

Czy wspominałam już, że to bezczelność? Ah tak, rzeczywiście zdarzyło mi się już. Cóż.... więc chłopak zwyczajnie zachowywał się jak ostatni prostak względem dziewczyny, która w końcu jedynie ukarała go za zaniedbanie obowiązków, mimo wszystko gdyby nie utrudniał jej pracy i ...życia to nic by się nie stało. Jego osoba wyjątkowo mocno drażniła jasnowłosą więc nie dziwne iż starała się go wyprowadzić z równowagi.
- Śnij dalej. - warknęła nie zgadzając się z nim w żadnym stopniu odnośnie tego co powiedział. Wierzyła z całych sił w swoje zdolności i jako tako w szczęście, które jak dotąd jej sprzyjało. Koło fortuny rzadko odwracało się od ludzi jej pokroju.
- A powinieneś. W przeciwnym wypadku mogą nas oboje pozbawić władzy i to będzie tylko twoja wina! - wbiła w niego oskarżycielskie spojrzenie spod swojej długiej grzywki i poprawiła układ papierów w ramionach, lekko trzęsły jej się dłonie bo miała naprawdę wielką ochotę mu przywalić i tylko dokumenty, które musiała dostarczyć w całości ją przed tym ratowały. - Jak przestaniesz być chujem to może będę milsza.

Zamknięty świat, który powodował iż otoczka chamstwa wokół chłopaka nie malała, a zwiększała się z roku na rok od kiedy się poznali. Nie miała pojęcia czy zawsze taki był, ale teraz było to mało istotne. Musiała schować dumę do kieszeni by jakoś w końcu zaczęli się dogadywać, tym lepiej iż nie wiedziała co o niej myślał.
- Władzę oddam pod koniec roku, ani dnia wcześniej. - Tym samym jej plan nie unoszenia się pychą spalił na manowce, bywa. Nie pierwszy raz weszła tu nie proszona, powinien się już do tego przyzwyczaić. Wiedziała, że kiedyś w końcu będzie zmuszona zmienić ten nawyk... może dziś. Westchnęła ciężko zmuszając się do uroczego uśmieszku.
- Przepraszam. - burknęła jednak wyglądało to wyjątkowo inaczej niż zawsze bo dodatkowo na jej policzkach wykwitły rumieńce zażenowania. Zwyczajnie zrobiło jej się wstyd, ale nie zamierzała się tłumaczyć. - Więc... eee... - Kierując się tutaj nie szła jedynie z czysto dokumentowych pobudek, miała też inny plan. Zerknęła na niego i biorąc się w garść rzuciła niby mimochodem. - Tak w ogóle... wpadnij do naszego pokoju później. Może będzie impreza... albo coś... - Zdecydowanie próba zakopania topora wojennego zakończona....tylko czym?

Przypatrywała mu się kątem oka dostrzegając kilka rzeczy na które do tej pory nie zwracała uwagi, a przez to wcale nie poczuła się lepiej. Wzdychając cicho po raz ostatni przewertowała dokumenty i znalazła wśród nich coś co nie miało trafić do jej rąk. Odwróciła się więc wyciągając dłoń z kartką w jego stronę.
- Proszę, to nie dla mnie. - Ograniczyła się do dotykania papieru zaledwie koniuszkami palców by przypadkiem się nie dotknęli. Nie miała zamiaru od razu być tak zuchwała, poza tym chyba nawet nie chciała doprowadzać do krępujących sytuacji. Nie kiedy miała szansę wywalczyć pokój.
- Może będę czekać. - posłała mu subtelny uśmiech, a potem odwróciła się w kierunku drzwi. Kiedy znalazła się przy nich oparła się jeszcze na chwilę o framugę i zwyczajnie mu pomachała zamiast zwykłego pożegnania.
W końcu nie mieli tak daleko gdyby chciał coś dodać....

zt.