Wtem, spoglądając na wszystko co jest, jak nieopamiętany dzieciak użył swej mocy i chodził w te i we wtę, co chwile przenikając przez przeróżne rzeczy i tym podobne stworzenia, nie bał się nawet niedźwiedzia, gdyż te zazwyczaj gdy chciały go złapać, on przenikał przez drzewa, a niedźwiedzie uderzały z impetem w owe drewniane okazy. Chodził tak szukając... Skradzionej rzeczy, wiedział, że może być zauważony, dlatego chodził skradając się, ale cały czas był czujny i odwracając się za siebie i na boki, co chwile aktywowywał swoje moce, aby przejść nawet przez głupi krzak, chciał być niewidzialny jak zjawa, lecz to było wadą... Był niematerialny, ale widoczny...

Feinrolu zdezaktywował swą moc i spoglądając na tunel, chwile stał oparty o jakieś drzewo by odsapnąć, gdy już zaczął czuć się w miarę dobrze to ruszył w stronę owego miejsca, był ciekawy czy będzie musiał sprać kilku, jednego czy kilkunastu wrogów, wiedział, że może być zaatakowany z każdej strony, dlatego pozostawał jak najciszej mógł, a chodził skradając się...

Po usłyszeniu dźwięków spoglądałem za siebie i przed, pomimo wszystkiego sprawdzając kieszenie wyjąłem z jednej z nich telefon po czym rozglądając się ponownie jak najszybciej włączyłem w nim latarkę, która trochę mi pomogła... Szedłem tak i czekałem na to co się wydarzy, rozglądałem się za znalezieniem wroga, gdyż po prostu chciałem go jak najszybciej wyeliminować ze świata jak zwykłego szkodnika... Tylko jedno pytanie... Co widziałem?

Feinrolu spoglądając na nietoperze w ogóle się nie denerwował, wręcz się uśmiechał. Gdy doszedł do rozwidlonej drogi, spoglądał jak najdalej mógł i szukał jakiegoś ognia/promyka lub światła... Jeśli nic nie zauważył najzwyczajniej poszedł w lewą stronę, po czym spoglądając co chwile za siebie był w pełni gotowy zarówno do ataku, jak i obrony, chciał skończyć misje za wszelką cenę...

Po poczuciu dreszczu jedynie uśmiechnęłem się szeroko, po czym uderzyłem w powietrze, aby się upewnić czy to nic groźnego po za samym Feinrolu, ten po chwili spoglądał na boki, widać było, że chciał już zastosować jakąś kontrę. Był bardzo czujny, do tego jego sprawności fizyczne i zastrzyk adrenaliny, który dostarczył mu leciutki dreszczyk zwiększył jego odczucie różnych bodźców... Czekał tylko na następne "dziwne" zdarzenie.... Po chwili po cichutku wyszeptał.
- Chodźcie skurwiele...

Na szczęście po ujrzeniu światła lekko się uśmiechnęłem, widać było po minie, że byłem zdenerwowany idąc w stronę światła, przy tym ciekawiłem się czy wreszcie znajdę To Coś... Tak szłem, po drodze wyjąłem butelkę z alkoholem, którą rozlewałem za sobą... W ręku trzymałem zapałki a w drugim latarkę w telefonie, byłem ewidentnie ciekawy czy ktoś podejdzie.

Spoglądając na ludzi jedynie zaśmiałem się jak idiota, z kieszeni wyciągłem jedynie jakąś torebeczkę, czekałem na ich atak... Przygotowywałem się do rozsypania zawartości z worka, patrząc uważnie na ludzi. Myślałem tylko nad atakiem w trójkę ludzi i o worku, który chciałem rozsypać po ziemi, jedną ręką chciałem sprowokować ludzi pokazując im środkowego palca i się śmiejąc tak, aby to usłyszeli...
- Tylko trzech? Coś... Mało. Teraz tylko trzeba zobaczyć... Po kolei czy wszyscy na raz?