Jellal nie dość,m że był grzeczny to w dodatku był jeszcze w dobrym humorze. Niestety ta ulga się skończyła gdy zobaczył, iż kolejny z uczniów używa swojej mocy. Żyłka wyszła na wierzch, a sam brunet nie miał zamiaru odpuścić. Miał w dupie jego życie, więc nie zważając na konsekwencję swoich czynów wziął rozbieg i wykopał go z plaży używając pola grawitacyjnego na czubku buta. Cała ta sytuacja wyglądała jak wyjebanie w kosmos zespołu R z Pokemonów.
Po całej akcji skinął arogancko głową i spojrzał się na wszystkich zebranych w około.
- Śmierć dla tych co łamią regulamin, skwitował krótko, a wiadomość na pewno dotarła do tych, którzy chcieli coś jeszcze dzisiaj odjebać.

A tak przyjemnie mu się spało... No cóż, ciężko jest być zajebistym liderem komitetu, ale ktoś nim być musi, prawda? Czując nieprzyjemny wiatr na plecach, który stanowczo ochłodził jego ciało, natychmiast się obudził, a jego wzroku nie powstydziłby się żaden seryjny morderca. Rozejrzał się po plaży i wkurzył się, gdyż dobrze ci gówniarze wiedzieli, że nie mogą używać mocy poza terenem szkoły, a jednak to robili. Całe szczęście nikt ich nie zauważył, bądź nie zwrócił na to uwagi. No niestety, musieli trafić na wkurwionego Jellala. Czyli w skrócie, amba fatima i zabawy już ni ma. Już miał ochotę załamać czasoprzestrzeń i porozpierdalać im wszystkim czaszki, gdyż przeszkodzili mu w cyckosnach.
- Grr... - przegryzł wargę, jednocześnie dając znak wszelkiego niezadowolenia, wkurwionego dzieciaka i rapu dla konsumenta. No i tak bym to widział.

- Hmm, ciekawe. Kontrola nad wiatrem. Bardzo przydatna umiejętność o ile się będzie nia odpowiednio posługiwało. Ale zmieniając temat miałbyś dla mnie jakąś rade odnośnie szkoły? powiedziałem do Soul'a. Po chwili jednak podszedł do nas jeden z członków komitetu i od razu po wysłuchaniu go także mu odpowiedziałem - Taa, przepraszamy, ale możesz być jednego pewien, gdybym użył mocy nikt, by nawet tego nie zauważył.

Wreszcie usadowiła się w cieniu drzewa i przymknęła oczy. Musiała odpocząć ale i tu jest garstka idiotów, którzy za wszelką cenę chcą pokazać co umieją. Nagashi wydawał się być nie do końca świadom wad korzystania z jakiejkolwiek mocy. "Nikt by nie zauważył" dobre sobie. Nie trzeba od razu widzieć samego użycia by wiedzieć co kto zrobił. Czy nikt tu naprawdę nie wie że istnieje coś takiego jak spis esperów i ich mocy. Co za tym idzie może łatwo odczytać dane ślady jaka ich zdolność niesie.

Obdarzyła znokautowanego Soul po czym pokręciła znacząco głową. Czy w tym samorządzie jest chociaż jedna, jedyna osoba która zna i rozumie szkolny regulamin. Cóż widać cała robota znów spadnie na komitet bo oni zamiast zająć się poważnymi sprawami walą wygłupy.  Powinna chyba porozmawiać z Rebornem na ich temat. Nie dobrze będzie jak uczniowie zaczną brać z nich przykład i pokazywać swą moc na lewo i prawo.
- Nie sądzisz że szkoda na takich sernika - rzuciła w stronę Jellal'a słysząc jego wypowiedź, choć wcale mu się nie zdziwiła że tak zareagował  - Wystarczą mu same rodzynki.

Przez dłuższą chwilę wpatrywała się w horyzont zza którym jeszcze niedawno znikną Kyoryoku. Nie wiedziała jakim cudem miejsca w najważniejszym szkolnym ugrupowaniu zajęli tacy ludzie. Wiedziała że Reborn ma swoje własne metody wprowadzania zasad w szkole ale na pewno nie chciałby by uczniowie którzy idą w ślady samorządu wylądowali na dywaniku w centrali  Anti-skill'u.
- Aż strach pomyśleć co tu będzie za rok - stwierdziła wiedząc że to ich ostatnie miesiące uczenia się w tej akademii.

Zostać tu na kolejny rok... może był to i dobry pomysł. Sama czasem o tym myślała ale by znosić to stado rozwydrzonych dzieciaków trzeba mieć nerwy mocniejsze niż ze stali by kogoś "przypadkiem" nie zabić.
- Pomarzyć można - stwierdziła na myśl o tym jakie prawa by ustaliła obecna wicedyrektora dyby przyszło jej objąć główną posadę. Na pewno wtedy nikt by nie próbował nawet zażartować sobie używając mocy tylko po to by kogoś wkurzyć. Była by cisza i spokój.
- Masz ochotę - spytała wyjmując z trepki opakowanie z prowiantem w którym było kilka kawałków cytrynowego sernika. Oczywiście nie miał on w sobie ani jednej rodzynki. Alonse wyznawała bowiem tą samą zasadę co bracia Fernandes "rodzyny to zło" - A ty - rzuciła w stronę wylegującego się w słońcu Giotto.